Wat is het verschil tussen de ATEX 95 en ATEX 114 richtlijn?

Let op! Berichten kunnen verouderd zijn, controleer altijd de actuele wet- en regelgeving.

De nieuwe ATEX richtlijn 2014/34/EU is op 20 april 2016 van kracht geworden. De ATEX richtlijn 2014/34/EU is de opvolger van de ATEX richtlijn 94/9/EG.

Deze richtlijnen is bedoeld voor fabrikanten van apparatuur en explosiebeveiligingssystemen. Naast de aanpassing van het nummer van de richtlijn, die doorgaans in vele documenten moet worden aangepast, krijgen ook de importeurs en distributeurs extra verantwoordelijkheden in de nieuwe ATEX richtlijn 2014/34/EU.

De ATEX richtlijn 2014/34/EU wordt ook wel de ATEX 114 richtlijn genoemd, omdat de richtlijn gebaseerd is op artikel 114 van het verdrag van de EU.

De ATEX richtlijn 94/9/EG (is dus niet meer van toepassing) werd ook wel de ATEX 95 richtlijn genoemd, omdat de richtlijn gebaseerd is op artikel 95 van het verdrag van de EU.

Een aantal wijzigingen op een rij in de ATEX 114 richtlijn, inclusief aanvullende informatie:

  • Tegenwoordig duiden we de ATEX richtlijn 2014/34/EU aan met ATEX 114. Vroeger was de aanduiding ATEX 95, echter door wijziging van het verdrag van Europa, is artikel 95 gewijzigd in artikel 114. Artikel 95 en 114 gaan onder andere over vrij verkeer van goederen binnen de EU. Dus met de ATEX 114 richtlijn bedoelen we de zogenaamde producten ATEX richtlijn. Per 20 april 2016 is de ATEX 94/9/EG vervallen en wordt de ATEX 2014/34/EU van kracht.
  • Een importeur van een ATEX product vanuit een land buiten Europa dient te controleren of de CE-markering correct is uitgevoerd door de fabrikant. Tevens dient de importeur te controleren of de juiste documenten, zoals de EU-verklaring van overeenstemming en de gebruiksaanwijzing aanwezig zijn. Dit betekent dat de importeur bij de fabrikant het nodige moet gaan controleren. Er moet dus eigenlijk een CE-audit worden uitgevoerd.
  • De importeurs vermelden op het product hun naam, hun geregistreerde handelsnaam of geregistreerde merknaam en het postadres waarop contact met hem kan worden opgenomen, of wanneer dit niet mogelijk is, op de verpakking of in een bij het product gevoegd document.
  • Importeurs moeten gedurende tien jaar nadat het product in de handel is gebracht een kopie van de EU-conformiteitsverklaring bewaren. Dit betekent dus dat de importeur afspraken moet maken met de fabrikant over het ter beschikking stellen van de informatie.
  • De distributeur dient te controleren of het product voorzien is van de juiste documentatie en de CE-markering.
  • Er dient een risicoanalyse te worden gemaakt van het product, dus niet alleen ontstekingsrisico’s, maar ook andere risico’s dienen te worden beoordeeld. Hiervoor kan bijvoorbeeld de ISO 12100 worden gebruikt, naast alle andere normen in het kader van ATEX.
  • De EU-verklaring van overeenstemming (= de huidige EG-verklaring van overeenstemming) dient extra informatie te bevatten, zoals beschreven in bijlage 10 van de ATEX richtlijn 2014/34/EU.

Kortom, er is best wel wat veranderd en dan met name op het vlak van documentatie en juridische verantwoordelijkheden.